Prawodawca formalny a faktyczny
Proces ustawodawczy jest dość skomplikowany, bierze w nim udział rzesza ludzi, najczęściej są to politycy oraz prawnicy, którzy na co dzień opracowują teksty prawne, zwani legislatorami.
W praktyce przyjęło się, że prawodawcami faktycznymi nazywa się tych, którzy przygotowują akty normatywne – wpływają na ich treść i kształt redakcyjny.
Prawodawca formalny zaś to w Polsce parlament, który posiada kompetencje prawodawcze i rzeczywiście stanowi prawo, choć kształt temu prawu nadaje prawodawca faktyczny, który prowodawcy formalnemu przedkłada projekt ustawy, a ten go rozpatruje.
Prawodawca formalny może oczywiście zarządzić zmiany, jeśli uzna je za konieczne.
Należy jednak pamiętać, że to prawodawca formalny bierze odpowiedzialność za ustanowiony akt prawny.
Prawodawcy formalny i faktyczny nierozerwalnie są ze sobą powiązani, bowiem akty prawne przygotowane przez prawodawcę faktycznego nie weszłyby w życie bez prawodawcy formalnego.
Przy ilości projektów ustaw, które rozpatruje zaś parlament pomoc prawodawcy faktycznego jest nieoceniona.
